اما در باره ي كنار آمدن با خشم مطالب كمي نوشته شده است، زيرا ما غالباً خشم را چيزي مي دانيم كه قادر به كنترل آن نيستيم يا نبايد آن‌ را كنترل كنيم. خشم اگر به درستي مهار نشود ممكن است تبديل به هيجان بسيار مخربي شود. اگر خشم به درون فرد رخنه كند ممكن است به مشكلات فيزيكي مانند تنش مفرط منجر شود. از طرف ديگر، اگر بروز داده شود، غالباً كار را بدتر مي كند ، شواهد كمي وجود دارد دال بر اين كه بروز دادن خشم روش خوبي براي كم توان كردن انرژي آن است. بسياري از افرادي كه خشم خود را بروز مي دهند ، از دست دادن كنترل و شرمساري را تجربه مي كنند.

اگر بخواهيم پرخاشگري و خصومت را كم كنيم، بايد ياد بگيريم كه چگونه خشم خود را كنترل كنيم.
حالا براي كنترل خشم چند پيشنهاد ارائه ميشود:

1- به دنبال توضيح ديگري بگرديد.

وقتي كه كسي از ما انتقاد مي كند يا به گونه اي عمل مي كند كه به هنجارها يا انتظارات ما بي حرمتي مي شود ، اين امكان وجود دارد كه حواسش پرت باشد يا دچار فشار عصبي روحي باشد. يك روز كه رانندگي مي كردم، ماشيني از چراغ قرمز عبور كرد و مرا مجبور ساخت كه با كوبيدن پايم روي پدال فوري ترمز كنم. در اين تصادف جلو ماشين من آسيب ديد. مايه تعجب نيست كه من خشمگين شوم. اما وقتي راننده عذرخواهي كرد و توضيح داد كه تازه از بيماري سرطان همسرش اطلاع پيدا كرده ، خشم من سريعاً فروكش كرد.

2- حواس خود را به چيز ديگر معطوف كنيد.

يكي از بهترين راه ها براي كاهش خشم اشتغال به برخي فعاليت ها ي جذاب است. برخي از افراد كارهاي ورزشي انجام مي دهند ، برخي ديگر مطالعه مي كنند يا تلويزيون تماشا مي كنند و برخي به سرگرمي هاي مورد علاقه ي خود مي پردازند.

3- شوخي و مزاح كنيد.

شوخي طريقي است براي بازسازي موقعيتي براي يافتن ناهمخواني يا امر محال در آن.

شوخي كردن خشم را كاهش مي دهد ، زيرا شوخي با خشم مغايرت دارد. ياد گرفتن اينكه به واكنش هايمان بخنديم نه تنها به ما كمك مي كند كه خشم خود را كاهش دهيم، بلكه به ما كمك مي كند با ديگران ارتباط بر قرار كنيم و نشان دهيم كه نسبت به نامناسب بودن واكنش هايمان آگاهيم.هرگاه به آنچه موجب خشم شما مي شود پي ببريد، مي توانيد براي كنار آمدن با چنين موقعيت هايي برنامه ريزي كنيد.

4- ببينيد چه چيز خشم شما را برمي انگيزاند.

خاطرات مربوط به خشم خود را يادداشت كنيد، به اين وسيله مي توانيد بفهميد كه چه موقعيت هايي شما را خشمگين مي كند. براي مثال، انتقاد موجب خشمگين شدن برخي از افراد مي شود و رفتار هاي خاصي عده ديگري از افراد را خشمگين مي كند. هرگاه به آنچه موجب خشم شما مي شود پي ببريد، مي توانيد براي كنار آمدن با چنين موقعيت هايي برنامه ريزي كنيد.

5- با خودتان گفت وگو كنيد.

بسياري از مردم با خودشان گفت وگو مي كنند. گفت وگو با خود موجب كاهش خشم در بعضي از افراد مي شود، ولي در برخي ديگر از افراد موجب افزايش يا پايداري خشم مي شود. بعداز طلاق، زوجين ممكن است سال ها نسبت به يكديگر خشمگين باشند. آنها ممكن است بر سر هر چيزي دعوا داشته باشند، مثلاً يكي از طرفين رفتاري داشته و طرف ديگر هنوز به دنبال اين است كه از او عذرخواهي شود زيرا استحقاق آن را دارد.

6- زندگي هميشه منصفانه نيست.

تا وقتي كه نپذيريم جهان بي عيب و نقص نيست، نسبت به همه چيز و همه كس خشمگين مي شويم. با برخورد بي ادبانه اي روبه رو شده ايم، به يك ميهماني دعوت نشده ايم يا لاستيك ماشينمان پنچر است. اينكه خشمگين بشويم يا نشويم مي تواند يك تصميم باشد كه مي توانيم آن را آگاهانه يا ناآگاهانه ياد بگيريم، ما مي توانيم به اينكه گاهي جهان غيرمنصفانه است، خو بگيريم. بيشتر ما علاقه به سازش نداريم، اما وقتي ياد بگيريم كه سازش بهتر از خشم طولاني مدت است، مي توانيم براي هنر ظريف سازش، در مقام وسيله اي براي داشتن يك زندگي ساده تر، ارزش قايل شويم.

7- ياد بگيريد كه مذاكره كنيد.

خشم معمولا با تعارض همراه است. يكي ازراه هاي كاهش خشم شركت در گفت و گو است. گفت و گو ما را قادر مي سازد تا از نظريات طرف مقابل در مورد موقعيت آگاه شويم. گفت و گو شرايطي براي مذاكره و يافتن راه حل يا سازش فراهم مي كند.

منبع : كتاب انگيزش وهيجان (رابرت فرانكن) - با تغيير و تلخيص

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: